Simit: een heerlijk Turks gevlochten broodje met sesamzaadjes. Het is een heerlijk, lichtzoet en luchtig broodje dat je gemakkelijk zelf kan maken.
De simit is misschien wel het typische straatvoedsel van Turkije, en dat al meer dan 500 jaar. Turken van alle leeftijden eten het bij het ontbijt met een glas thee, als middagsnack of op elk ander moment wanneer ze honger hebben. Het is een ringvormig gebakken broodje gemaakt van tarwebloem en bedekt met sesamzaadjes.
Een kleine geschiedenis van simit
De simit heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot de tijd van het Ottomaanse Rijk. Men denkt dat simit bedacht is in de keukens van het paleis tijdens de regering van Sultan Suleyman de Grote in de jaren 1500. In de 16e eeuw reisde Evliya Celebi, een Ottomaanse ontdekkingsreiziger, 40 jaar lang door het Ottomaanse Rijk en aangrenzende rijken. Hij legde zijn observaties vast in een reisverslag met de titel Seyâhatnâme (“Boek van reizen”) en beschreef de simitverkopers van Istanbul:
“Er waren in totaal 300 verkopers en 70 bakkerijen die vijf keer per dag simit maakten. De laatste partij kwam na zonsondergang en de verkopers rijgden de ringen aan lange stokjes die in de hoeken van hun manden of dienbladen waren bevestigd en hingen er een kleine lantaarn aan de bovenkant om de aandacht te trekken van de menigte die na het werk naar huis liep.”
Volgens de paleisarchieven brachten bakkers tijdens het bewind van sultan Suleiman II in de jaren 1690, iedere ochtend 30 stukken simit naar het paleis. Volgens het verhaal was simit het meest gegeven geschenk dat Ottomaanse sultans aan soldaten gaven tijdens de Ramadan. Er was slechts één periode dat de broodjes niet commercieel verkrijgbaar waren. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er een tekort aan bloem en werden ze niet gebakken.
Wij maken er maar 10, maar zij…
In het huidige Istanbul leveren zo’n 300 bakkerijen simit aan de inwoners van de stad. De eigenaren van deze bakkerijen wisselden in de 20e eeuw regelmatig. In de jaren 1940, waren de Grieken meestal eigenaar van de bakkerijen. Tussen 1950 en 1960 bezaten families uit Safranbolu en Kastamonu in de Zwarte Zeeregio ze. Halverwege de jaren 1960 begonnen jonge mannen, voornamelijk uit Tokat in de Zwarte Zeeregio, een nieuw leven in Istanbul als simitverkopers.
Na verloop van tijd namen deze mannen de controle over de bakkerijen over en tegenwoordig bezitten families uit Tokat 85 procent van de simitbakkerijen in Istanbul. Ze bakken simit van 22.00 uur tot 12.00 uur de volgende dag, soms wel duizend, drieduizend of vijfduizend simit per dag, afhankelijk van het seizoen en de vraag.
In een traditionele simitbakkerij werken mannen rond een toonbank die voor een grote houtoven staat. Ze mengen 50 kilo bloem, 16 liter water en flink wat gist. Grote machines kneden het deeg en een man snijdt het in stukken. Vervolgens rollen twee mannen het deeg uit tot touwachtige strengen en draaien ze tot een ring worden gevormd. Vervolgens gooien ze de deegringen in een vat met pekmez. Pekmez is een dikke en donkergekleurde siroop gemaakt van uit druiven geperst sap dat men direct na de oogst op open vuur in wijngaarden kookt. Dit geeft de broodjes een mooie kleur en een lichtzoete smaak. Na het pekmezbadje krijgen de simit een royale laag sesamzaadjes.
Als de simit gevormd zijn, plaatst de kürekci de deegringen één voor één op een lange houten peddel en duwt deze in een houtgestookte taş fırın (oven). De kürekci is de meest belangrijke persoon in het hele proces. Hij moet precies weten waar hij de broodjes in de grote oven moet plaatsen. Als ze te dicht bij het vuur worden geplaatst, verbranden ze namelijk.
Superveel simit
De jaren 90 leidden tot een explosie van populariteit van simit toen het de fastfoodindustrie betrad. Simit Sarayı is momenteel de populairste en meest wijdverspreide simit-fastfoodketen, met 128 cafés, gevolgd door Fırıncafe. Er worden dagelijks meer dan 2,5 miljoen simit verkocht.
Tegenwoordig is simit nog steeds het middelpunt van elke traditionele ontbijttafel in Turkije. Het wordt meestal geserveerd met kaas, meestal fetakaas, zwarte olijven en zwarte thee. Veel bakkerijen verkopen gevulde simit met bijvoorbeeld kaas, verse tomaten, sucuk of pastirma.
Ik vind het zelf lekker om de simit te beleggen met roomkaas of lekkere dipjes en tapenades. Maar ze zijn ook gewoon zo uit het vuistje superlekker! En helemaal als je ze ook nog eens zelf in elkaar gedraaid (letterlijk) hebt.
Simit
Ingrediënten:
- 500 g bloem
- 7 g gist
- 10 g suiker
- 10 g zout
- 300 ml water, lauwwarm
- 4 el pekmez
- 3 el water
- Sesamzaad
Zo maak je dit:
- Roer de bloem, de gist en de suiker in de kom door elkaar. Roer het zout erdoorheen.
- Giet al roerend het water erbij en kneed het deeg in een keukenmachine in 10-15 minuten tot een soepel deeg waar je een vliesje van kan trekken.
- Vet een kom in met olie en leg het deeg in de kom. Draai het rond zodat het hele deeg bedekt is met een laagje olie. Dek de kom af met plasticfolie en laat het 1 uur rijzen tot het in volume verdubbeld is.
- Bekleed 2 bakplaten met bakpapier.
- Roer in een diep bord de pekmez en het water door elkaar. Strooi de sesamzaadjes in een ander diep bord.
- Duw de lucht uit het deeg en verdeel het in 20 bolletjes.
- Rol de bolletjes op een licht bebloemd werkblad uit tot lange strengen van 35-40 cm. Leg de strengen op een bakplaat en dek deze tussendoor af met een theedoek om uitdrogen te voorkomen.
- Leg vervolgens 2 strengen deeg naast elkaar en draai ze om elkaar heen. Vorm er een cirkel van en druk de uiteinden aan elkaar vast.
- Dompel de simit ongeveer 1 minuut onder in de pekmez. Rol ze vervolgens voorzichtig door de sesamzaadjes totdat ze volledig bedekt zijn en leg ze op een bakplaat. Zorg ervoor dat de simit een paar centimeter uit elkaar liggen.
- Dek de simit af met ingevette plasticfolie en laat ze 30 minuten rijzen tot ze in volume verdubbeld zijn.
- Verwarm ondertussen de oven voor op 200 C.
- Bak de simit in 15-20 minuten gaar en goudbruin. Laat ze afkoelen op een rooster.