Deze chocolate chip koekjes zijn knapperig van buiten, zacht van binnen en zitten vol chocolade. Zeg maar mega-geweldig-vingers-aflikken-en-alle-koekjes-opeten-als-je-niet-uitkijkt-niveau.
De geschiedenis van gerechten is niet altijd erg straightforward. In de voedselgeschiedenis bestaat er ontzettend veel onduidelijkheid. Je moet vaak flink graven op zoek naar antwoorden, die je in de meeste gevallen niet eens kan vinden. Die onduidelijkheid is wel logisch, eten wordt door iedereen, altijd, overal op de wereld gedaan. Er is dus nogal veel materiaal of bronnen spreken elkaar tegen. Aangezien het daarnaast een levensbehoefte is, zijn er niet veel mensen die nou even de tijd nemen om op te schrijven wat ze vandaag wel niet allemaal gegeten hebben (behalve als het mega bijzonder is).
Van sommige gerechten weten we dus niet eens waar het oorspronkelijk vandaan komt, zoals baba ganoush of börek. En van andere gerechten gaan er de meest wilde verhalen rond over wie het gerecht bedacht zou hebben. Uiteindelijk komen we bij die gerechten dan tot de conclusie dat we geen idee hebben wie het precies was. Goede voorbeelden daarvan zijn bijvoorbeeld bladerdeeg of tiramisu. Bij chocolate chip koekjes zit dat net even anders.
Wie, wat, waar…
We gaan terug naar de jaren ‘30 van de 20e eeuw, in de keuken van Toll House Inn, Whitman, Massachusetts, Verenigde Staten (coördinaten: 42.0715057187393, -70.94605083283052). Ik weet helaas niet hoe laat op de dag het was (of welke dag precies). Hier creëerde Ruth Jones Graves Wakefield, geboren op 17 juni 1903, East Walpole, Massachusetts, Verenigde Staten, de eerste chocolate chip koekjes.
Ruth Wakefield gaf eerst les in huishoudkunde aan een middelbare school en was werkzaam als ziekenhuisdiëtist. Samen met haar man, Kenneth Wakefield, begon ze in de jaren ‘30, in het midden van de Grote Depressie, een klein restaurant langs een tolweg (daar komt de naam ook vandaan). Nogal een riskante tijd om een eettentje te beginnen, maar het plekje was binnen no-time razendpopulair. Ze gingen van 7 tafeltjes naar maar liefst 60 tafels in een paar maanden tijd. Ze waren in het bijzonder bekend om hun desserts. Er was een speciale dessertkaart waar maar liefst 15 verschillende toetjes opstonden. Van Boston Cream pie tot lemon meringue pie, baba au rhum en ijs met butterscotch koekjes.
Ruth zelf stond in het bijzonder bekend om haar perfectionisme. Ze schreeuwde wel eens naar werknemers als het werk dat ze deden onder haar verwachte niveau was. Serveersters moesten maar liefst 3 maanden trainen voordat ze aan het werk gezet werden.
Maar hoe dan?
We weten dus, in tegenstelling tot de meeste gerechten, de exacte wie, wat, waar en wanneer van de chocolate chip koekjes. Wat echter een mysterie blijft is de hoe van de chocolate chip koekjes. We weten zeker dat de chocolate chip koekje een variatie is op de butterscotch koekjes die in de Toll House Inn geserveerd werden bij ijs. Er zijn alleen ongeveer evenveel verhalen te vinden over de uitvinding van chocolate chip koekjes als dat er recepten bestaan.
Een van de populairste theorieën is dat Ruth te weinig noten had voor de butterscotch koekjes. Ze bedacht dat ze het wel kon vervangen met in stukjes gehakte reep Nestlé chocola die ze toevallig had liggen. Andere mensen beweren dat er door het trillen van de mixer chocola in het deeg viel. Sommigen denken dat ze koekjes met chocoladesmaak wilde maken, maar dat ze geen tijd had om de chocola te smelten. Dus gebruikte ze maar kleine stukjes, in de hoop dat de hitte van de oven ervoor zou zorgen dat de chocola zou smelten. Weer een andere theorie zegt dat ze stukjes chocola over had die ze gebruikt had in een ander recept. Ze wilde de overgebleven chocola natuurlijk niet weg gooien. Er wordt ook wel beweerd dat ze niet genoeg boter had en ze dacht dat het vet in de chocola ook wel zou werken.
Larie-chocolate-chip-koekjes
Allemaal hele leuke ideeën, maar het is allemaal larie-chocolate-chip-koek. In The great American chocolate chip cookie book komt Carolyn Wyman met een goed punt. Ruth Wakefield was een enorme perfectionist (zoals we al zagen), en zou nooit, maar dan ook nooit in haar restaurant per ongeluk zonder de juiste ingrediënten zitten. Daarnaast was Ruth Wakefield een professional. Ze wist wat ze deed in de keuken en was een ster in het maken van desserts. Ze zal dus ook nooit gedacht kunnen hebben dat boter te vervangen was voor chocola of dat de chocola wel zou smelten.
Hoewel het internet vol staat met allerlei verhalen, kunnen we er vanuit gaan dat het chocolate chip koekje geen ‘happy accident’ was. Het was een uitgedacht recept, ontwikkeld door hard werken, scholing en talent. Wakefield vertelde zelfs in een interview in de jaren ‘70 dat ze op zoek was naar een ander koekje om te serveren bij het ijs. Zo bedacht ze de daarom de chocolate chip koekjes. Ze zou het recept uitgewerkt hebben op een terugreis vanuit Egypte.
Wakefield was dus een extreme perfectionist, een restaurantrunner en een getrainde dessertchef. Daarnaast was ze ook enorm aardig, want ze besloot haar dessertrecepten met de rest van de wereld te delen in haar kookboek Tried and True. In 1938 maakte het eerste chocolate chip koekjesrecept zijn debuut in dat kookboek. En, net als de Toll House Inn, werd het koekje in korte tijd overal geliefd.
Chocoladereephakken
In 1939 verkocht Wakefield aan Nestlé (de chocola die gebruikt werd voor haar koekjes) de rechten om haar recept op de achterkant van chocolatechips verpakkingen weer te geven. Mensen hadden na een aantal jaar een beetje genoeg van het chocoladereephakken. Speciaal voor de koekjes had Nestlé dus chocoladestukjes ontwikkeld. Het verhaal gaat dat ze de rechten voor $1 verkocht, maar die dollar zou ze nooit gekregen hebben. Ze zou wel de rest van haar leven gratis chocola van Nestlé gekregen hebben. Het verhaal over de verkoop van de rechten van het koekje is waarschijnlijk net zo omstreden als alle theorieën over de uitvinding ervan.
Het is in ieder geval vrij zeker dat chocolate chip koekjes behoren tot de lekkerste koekjes van de wereld. Het fijne van de koekjes is dat er enorm veel variatie mogelijk is. Van bruine boter, gesmolten boter, zachte boter, grote of kleine koekjes, M&M’s, noten, pindakaas, meer of minder basterdsuiker, zeezout, karamel, verschillende soorten chocolade en zo zou ik nog maar even kunnen doorgaan. Ik geef je echter het recept voor mijn favoriete chocolate chip koekjes. Knapperig aan de buitenkant, zacht van binnen en véél chocolade. O, en wil je de koekjes nog beter maken? Serveer ze dan met wat ijs, net als ze in de jaren ‘30 in de Toll House Inn deden.
Chocolate chip koekjes
Ingrediënten:
- 225 g boter, op kamertemperatuur
- 100 g suiker
- 225 g lichtbruine basterdsuiker
- 2 eieren
- 2 tl vanille extract
- 1 tl zout
- 360 g bloem
- 1 tl baking soda
- 340 g pure chocolade
- Grof zeezout, om de koekjes mee te bestrooien
Zo maak je dit:
- Klop de boter samen met de suiker, de lichtbruine basterdsuiker, het vanille extract en het zout 3-4 minuten samen tot een romig en luchtig geheel.
- Mix de eieren er een voor een doorheen. Voeg het volgende ei pas toe als het vorige ei helemaal is opgenomen.
- Mix daarna het vanille extract er doorheen.
- Roer in een aparte kom het zout, de bloem en de baking soda door elkaar.
- Meng het bloemmengsel door het botermengsel. Mix niet te lang, zodra de bloem erdoorheen gemengd is, is het goed.
- Hak de pure chocolade in grove stukken. Meng de chocolade er als laatste doorheen.
- Dek de kom af met plasticfolie en laat het deeg minimaal 1 uur in de koelkast rusten. Het lekkerste is om het deeg 24 tot 72 uur te rusten, maar ik begrijp het ook heel goed als je daar het geduld niet voor hebt.
- Verwarm de oven voor op 190 C en bekleed een bakplaat met bakpapier.
- Haal het deeg uit de koelkast. Schep met een ijsschep bolletjes deeg met een doorsnede van 2-3 cm en leg deze op de bakplaat. Leg ze met voldoende tussenruimte op de bakplaat, de koekjes gaan nog uitspreiden.
- Bak de koekjes in 9-11 minuten goudbruin en gaar.
- Haal de koekjes uit de oven en strooi er direct wat grof zeezout overheen. Laat ze 5 minuten afkoelen op de bakplaat, verplaats de koekjes dan naar een rooster en laat ze verder afkoelen. Wees wel voorzichtig: als de koekjes warm zijn, zijn ze ook nog heel zacht. Ze worden harder als ze compleet afgekoeld zijn.